-
Afgelopen donderdag de 28e heeft het bestuur van Amsterdam Pirates middels een brief laten weten dat er binnen Amsterdam Pirates geen draagvlak meer is voor de samenwerking met The Herons. Deze samenwerking is in seizoen 2021 gestart voor softbal met als doel beide clubs te versterken en gezamelijk te bouwen aan een solide lijn voor alle leeftijden waarbij meerkunners of talenten extra speelmomenten krijgen op een hoger niveau. Dit alles met als doel de gehele kwaliteit van het softbal bij beide verenigingen naar een hoger niveau te tillen en de breedtesport intact te laten.
Voor wie het niet volgt. Softbal in Nederland zit in zwaar weer. Steeds minder teams per vereniging, steeds minder verenigingen. In 2022 telde ons cluster 82 softbal jeugdspelers. Verdeeld over 11 verenigingen (kijk hier maar eens). 35 daarvan spelen bij The Herons. Geen enkele club behalve The Herons heeft voldoende leden om volwaardige teams te formeren. Het gevolg is dat jonge speelsters vervroegd naar een andere leeftijdsklasse schuiven. Soms al op jonge leeftijd bij een dames team gaan meespelen. Dat is niet altijd een probleem, maar als dat is om aan te vullen niet vanwege talent is dat een kwalijke zaak. Maar vaker haken ze af en gaan ze een andere sport doen. De opkomst van hockey en damesvoetbal is een driver voor verdere leegloop. En ons cluster staat hier niet alleen. Regio Haarlem, altijd sterk in softbal, kent 17 verenigingen met gezamelijk 191 softbal jeugdleden. Slechts 5 clubs kunnen echt volwaardige jeugdteams op het veld zetten.
In 2015 ontstond bij het toen jonge Herons bestuur het idee om de krachten te bundelen met het cluster om samen teams aan te vullen om deze leden niet te verliezen aan andere sporten. Immers een team van 6 meiden is geen team. Maar als je kan samenwerken en meiden die een stapje hoger kunnen of extra spelmomenten nodig hebben voor hun ontwikkeling kan inzetten bij deze incomplete teams, kan je blijven ballen. In 2015 waren er in ons cluster nog 135 softbal jeugdleden. In Haarlem 240.
8 seizoenen en vele samenwerkingen verder moeten wij concluderen dat wij of onze tijd ver vooruit zijn geweest of totaal van het pad af waren. Maar alle samenwerkingen draaiden uit op een teleurstelling. In alle gevallen omdat de samenwerkende partij niet begrijpt dat het om samenwerken gaat en niet om gratis aanvulling van teams die zij zelf niet kunnen vullen. Besturen begrijpen het niet of zijn niet in staat om zelf te werken aan het opbouwen van de jeugd om zodoende in de toekomst zelf deze teams te kunnen blijven vullen. Hoewel dat wel altijd de afspraken waren. Immers speelsters in de samenwerking spelen zowel in een combi-team als bij de eigen vereniging. Zo kunnen ze leren en ook de breedtesport blijft intact. Helaas is de praktijk dat er niet veel verder dan volgend seizoen wordt gekeken. En zodra het seizoen begint is men vaak alle afspraken vergeten. En als wij er maar om blijven vragen wordt het soms ook een beetje ongemakkelijk. Een van de redenen om de samenwerking op te zeggen is het gebrek aan draagvlak in de eigen vereniging, de afstand naar Heerhugowaard en een onbalans qua speelsters in de teams. Juist die onbalans maakt dat samenwerken je helpt. Maar het wordt ervaren als een probleem. Dan heb je het principe niet begrepen. En dat is spijtig.
Dat het menes is in softbal-land begint nu langzaam door te dringen. Inmiddels is onze visie geland bij anderen die softbal ook een warm hart toedragen. Er zijn meer mensen die inzien dat het op deze wijze niet langer door kan gaan. Dat er gewerkt moet worden aan de ledengroei en gestopt moet worden met het plukken uit andermans veld. Dat kijken naar alleen volgend seizoen geen continuïteit biedt. Er wordt op diverse niveaus gesproken over regionale samenwerking op grote schaal en met heldere kaders en doelstellingen. Hopelijk zal de KNBSB sturing gaan geven aan een "deltaplan" of het in ieder geval steunen en faciliteren.
Voor The Herons is dit wel het moment om een stap terug te doen. Al die jaren stress en "gedoe" om die vakjes te vullen, je in bochten wringen om iedereen tevreden te houden, inspringen omdat er geen trainers zijn, dubbelrol, driedubbelrol, uren in de auto om op tijd op de training elders in de provincie te komen. En wederom moeten we onze meiden teleurstellen met een brief dat de samenwerking stopt en hun teams volgend jaar niet meer samen zijn. Dat drukt heel zwaar op de betrokkenen. Als Voorzitter voelt het als mijn verantwoording en ik heb dan ook diep en diep respect voor de tomeloze inzet van de betrokkenen en in het bijzonder Mirjam en Andre.
Ons beleid is dat we alle intiatieven overwegen die bijdragen aan de ontwikkeling en continuïteit van de honk- en softbalsport en indien mogelijk deze ook actief steunen. Als er iets "groots" opgetuigd wordt, dan praten we mee. Maar een ander mag de kar even trekken.
The Herons kijkt naar de toekomst, niet alleen seizoen 2024, maar ook daarna. De dames die het betreft zijn uitgenodigd voor een gesprek over deze toekomst. Met de basis die wij hebben en kunnen bieden moet er voldoende zijn om met een of twee leuke en uitdagende "overgangsjaren" weer fit en game-ready aan slag te staan.
Met sportieve groet!
Robin Verburg
Voorzitter
